- қырсау
- 1(Қар., Нұра) жалқау. Оның өзі оқуға қ ы р с а у емес пе, қалай оқиды? (Қар., Нұра)2(Алм., Кег.; Орал, Орда) құрсау. Арбаның қ ы р с а у ы сынып еді, оны ұстаға әкеліп отырмын (Алм., Кег.). Арбаның тегершігіне қ ы р с а у салдырдым (Орал, Орда). Қ ы р с а у салмаса мәшке бөлек-салақ түсіп қалады (Орал, Орда)3(Өзб., Ташк.) кепені орауға жететіндей етіп қамыстан жіліншектеп байлаған бума. Қ ы р с а у кепенің тоқылған қабырғасының жоғарғы басына ішінен де, сыртынан да қойылып байланады (Өзб., Ташк.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.