- опырық
- (Гур., Маңғ.; Рес., Қалм.) кетік, тісі жоқ. Екі байдың тісі о п ы р ы қ. Оның тісі о п ы р ы қ болып қалыпты (Гур., Маңғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қопырық — Қ орда., Арал) қопа. Алдымыз қ о п ы р ы қ байқап жүр Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі