Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
мыры — мест. этот Гъунэгъу дэдэу щыт пкъыгъор къегъэлъагъо Мыры сэ зыфэсIуагъэр Ар зиIэшIагъэр мыры … Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ
мырықты — сын. Мырық өскен, мырығы мол. Алдыңғы жақтағы ауылдың теріскей беті м ы р ы қ т ы ойпаң (Лен. жас, 15.05.1985, 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мырыңдас — мырыңда етістігінен жасалған ортақ етіс. Көрші бөлме көп уақытқа дейін маза бермей м ы р ы ң д а с ы п шыққаны (Д.Досжанов, Жолбарыс, 22). Көңіл көрігі қызбай, дейді дейдімен м ы р ы ң д а с ы п, екі еркек күрең қабақ болып отырысып төсекке бас… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мырыңдасу — мырыңдас етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мырыңдау — мырыңда етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мырың — (ҚХР) ынжық, ез. Ол нағыз м ыр ы ң н ы ң өзі («Сөз сан.») … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мырың — сын. жерг. Мылжың, езбе. – Болымсыз туған м ы р ы ң неме, мені бір іздеп те келмеді (Ш.Мұртазаев, Жұлдыз көпір, 207) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мырыңда — ет. жерг. Мыжып көп сөйлеу, езу. «Бұл заманда бар байлық ақшада. Кассада ақшаң тұрса, көңілім тоқ», деп м ы р ы ң д а й д ы (О.Сәрсенбаев, Жақсының көзі, 238) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жұмырық — зат. Саусақтары жұмылған қолдың басы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жұмырық — (Гур.: Маңғ., Есб.; Павл., Леб.; Көкш., Қ ту) жұдырық. Ж ұ м ы р ы қ т а й таспен бір салып едім, ақ жыланның басы езілді де қалды (Гур.. Маңғ.). Кей үйректің жұмыртқасы ж ұ м ы р ы қ т а й болады (Павл., Леб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
