мық

(Қ-орда: Шиелі, Сыр., Жал., Қарм., Арал; Жамб., Шу; Сем.: Ақс., Көкп.; Қарақ.; Түрікм., Небид.; Қост.: Торғ., Жітіқ., Жанг.; Шымк., Мақт.; Рес., Орын., Ауғ.; Ир.) басы жалпақтау келген ұсақ шеге. М ы қ т ы етіктің, кебістің тақасына қағады (Рес., Орын.). М ы қ қаққан етіктің өкшесі берік болады Қ-орда., Сыр.). Есік шегелеуге м ы қ керек (Сем., Көкп.). Колхоз бастығының не істеп жүргенін білмеймін әлі м ы қ жоқ (Шымк., Мақт.). М ы қ – қоқан арба доңғалағының табанына қағылатын доғал басты шеге (Қарақ.). Жақын жердегі қалалардың сататын м ы ғ ы таусылды, м ы қ даярласын (Ы. Алтын., Таңд. шығ., 101). [Парсыша мих (Н. Оңд., ПҚТС, 1974)]