- мызылу
- (Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Рес.: Волг., Сарат.; Орал: Орда, Жән., Чап.; Гур.: Маңғ., Есб.; Ақт., Ойыл) сызылу, қылымсу. Бізге келгенде сен орынсыз м ы з ы л м а, жайың белгілі (Түрікм.). Ол өзі әуелден м ы з ы л ы п отырады (Рес., Волг.). М ы з ы л ғ а н жас әйел бізді қызыл мүйішке ертіп барды (Орал, Орда). – Не де болса, сол екеуі былайғы жұрттан ала бөтен м ы з ы л а қапты (Ә. Кекіл., Үркер, 544). [Түрікмен тілінің салар диалектісінде мызлыкь жағымпаз (М. Атаж., Түрікм. дил. салар диал., 85)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.