- аптап жел
- (Гур., Шевч.) аңызақ ыстық жел
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
суыру — (Шымк., Түлк.; Жамб.: Мер., Қорд., Шу, Жуа., Мойын.; Ақт.: Ырғ., Қараб., Жұр.; Гур., Маңғ.; Сем.: Абай, Шұб.; Түрікм., Таш.) астықты желге ұшырып тазалау, қызылдау. Бидайды с у ы р ы п жатыр (Шымк., Түлк.). Азғана бидай қалды, с у ы р ы п… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әуір — 1. (Шымк., Арыс; Қ орда: Қарм., Сыр.; ҚХР) желік, қызу. Ә у і р і қайтпаған жастар ғой Қ орда., Сыр.). Ә у і р і басылмаған албырт едім (Ж. Жаб., Тол. жин., 1946). 2. (Қарақ.) ыстық леп, аптап. Тауда тастың ыссы ә у і р і ұрып тұрады (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қамбаз — (ҚХР) тыншу, тұмша. Аспан аптап шыжып күн, жер қуырған қ а м б а з түн, жел аңызақ тамызда (І. Жан., Шығ.). қ. қамбоз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі