- аңқы
- (Гур., Есб.) аңқау. Бейсанғали деген а ң қ ы кісі (Гур., Есб.). [Тофаларша аамай ашық ауыз (В. Расс., ФЛТЯ, 157); хақ. аньмай ашық ауыз, аңқау (Хак.-рус. сл., 1953, 28). Дүние жүзіндегі көптеген тілдерде «аңқы» тұлғалы сөз «ашық ауыз» мағынасында қолданылады (В. Илл.-Св., ОСНЯ, 1971, 244); монғ. ангайх ашу, аңқаю, аңқиып қалу (Монғ.-қаз. сөз., 1954, 24)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.