- құлақауыз
- (Түрікм.: Таш., Тедж., Мары) жапты жығып, атызға су жіберетін жер. Қ ұ л а қ а у ы з д ы бекіте тұр да шайлан (Түрікм., Таш.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
құлақауыз
Смотреть что такое "құлақауыз" в других словарях:
ауыз үй — зат. сөйл. Сырттан кіріп келгендегі алғашқы бөлме. Қазақ құрылысшылары үй салғанда оны ең алдымен жоспарлап, бөліп алады. Бұл үшін арқан керіп, кірпішті соның бойымен қалайды. Бөлмелердің аз көптігі әрбір шаруаның қабілетіне, мүмкіндігіне қарай… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыз — Аузы кебістей болды. Аузы ыржиды, мәз болды. Мұрны біздей сүйірлене, ұрты суала, а у з ы к е б і с т е й б о п ыржия, иегі имие қалыпты (І. Есенберлин, Шығ. Жин., 1, 39). Аузы кепердей болды [аузын кепердей қылды]. жерг. Қатты шөлдеді, таңдайы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ауыз бөлме — Үйдегі кіре беріс бөлме; ауыз үй … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыз алу — (Рес., Сарат.) ауыз тию. Тамақ жерде алдымен қарт кісі а у ы з а л д ы (Рес., Сарат.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыз бірлену — Қ орда., Арал) ауыз бірлесу. Сыздық Жақанмен а у ы з б і р л е н і п, Жақыпқа қарсы тұрды Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыз там — (Шымк.: Түлк., Сайр.) ауыз үй. А у ы з т а м д а тамақ пісіреді (Шымк., Түлк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауызға уақып болу — (ҚХР) ауызға ие болу, абайлап сөйлеу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыз ашар — діни Ораза ұстаған адамның күн батқаннан кейін тамақ ішетін мезгілі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыз ашу — діни Күн батып, азан айтылғаннан кейін тамақ ішу (аузы ораза адам жөнінде) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыз бастырық — Біреудің аузын алу үшін берілетін ақы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыз қобыз — Ауызбен үріп ойнайтын қобыз, сазсырнай … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
