- құлақ шеге
- (Қарақ.) арбаның дөңгелегін ұстап тұратын, өстің ұшына сұғылған темір
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
шеге — I сын. ауыс. Қатып қалған. Ауыл сыртында, теңіз қашқан беткейде жал жал ш е г е құм жоталанып жатады (Б.Омарұлы, Қаратерең., 11). II Шеге шапан… А.Дулатовтың айтуынша көбінесе (жолаушыға) шапан кигізетін, оны қазақ арасында «ш е г е ш а п а н»… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шеге-шеге — Қ орда., Арал) жүйе жүйе, рет реті. Ол сөзді қашан да ш е г е ш е г е с і м е н айтатын адам Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шеге — зат. Қалпақшасы бар, үшкір келген ұзын жіңішке темір … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шеге — (Түрікм.: Ашх., Таш., Көнеүр., Тахта, Тедж., Мары, Байр.; Қарақ., Тақт.) құм, құмды жер. Аяқ бассаң, айналаның бәрі тау тау ш е г е (Түрікм., Байр.). Қара ш е г е қатса, тас болар (Қарақ., Тақт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шеге құйма — (Монғ.) құйманы белбеуге қадап орналастыратын құйманың шегесі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шеге құм — Қ орда., Қарм.) ақ қиыршық құмдақ топырақ. Там салуға ш е г е қ ұ м да жарайды Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көр шеге — Қолдан соққан ірі шеге … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қыр шеге — (Қарақ.) шелек … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Курмангалиев, Гарифулла — Курмангалиев Гарифулла Почтовая марка Казахстана, посвящённая Гарифолле Курмангалиеву … Википедия
кемпірауыз — (Алм.: Кег., Еңб қаз., Жам.; Шымк.: Түлк., Сайр., Қызылқ.; Жамб.: Тал., Шу, Мер., Қорд.; Сем.: Абай, Ақс.; Қ орда: Шиелі, Сыр.) шеге суыратын аспап, тістеуік. К е м п і р а у ы з б е н тартқанда тегі қандай нәрсені болсын жұлып аласың (Алм.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі