құйма — сақина. Металды ерітіп, арнаулы қалыпқа құю арқылы жасалған сақина. Таза күмістің өзінен жасайтын бұрама білезік, қ ұ й м а с а қ и н а сияқты заттар болмаса, басқа мүліктерді әшекейлеу үшін алдымен күмісті сымға тартып алушы еді. (Жұлдыз, 1973,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұйма — батпақ. Қалың батпақ, ми батпақ; ұйық. Жолсыз, ұ й м а б а т п а қ, ондаған өзен арқылы трубасы төселген мұнай құбыры салынды (Соц. Қаз., 10. 08. 1973, 1) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құйма — зат. Балқытылған металды қалыпқа құйып қатайту нәтижесінде алынатын зат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құйма күміс — Қоспасыз күміс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құймақ — зат. Айранға не сүтке қоймалжың етіп езіп, майға пісірілетін жұмсақ нан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құймақ — 1 (Ақт., Ойыл) иі қанған лай, балшық. Үйдің төбесіне қ ұ й м а қ құю керек (Ақт., Ойыл) 2 (Гур., Маңғ.) судың жиналатын ояң жері … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ұйма — (Түрікм.: Красн., Небид., Бекд., Ашх., Мары, Таш.; Орал: Чап., Жым.; Ақт.: Ырғ., Қараб.) тартпа батпақ, ұйық. Мына жер ұ й м а екен, шаққа өттім (Ақт., Ырғ.). Ұ й м а балшықтан бір машина әкеліп алу керек еді (Ақт., Қараб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құймақұлақтық — зат. Естігенін көкейіне тез сақтайтындық, ұмытпайтындық. Осындай көп ішінен біреуінің аузынан шыға қалса, шәкіртінің білгірлігіне, қ ұ й м а қ ұ л а қ т ы ғ ы н а сүйсінген мұғалім оған күле қарайтын (З.Ақышев, Жаяу., 70) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұйма-жұйма — (Монғ.) үйме жүйме. Күзеуге енді бірер күннен соң ұ й м а ж ұ й м а қалың ауыл қонып қалғанын көресің (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құйма алтын — Қоспасыз алтын … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
