қорған

1

1. (Сем., Абай) шөп жию үшін пайдаланылатын төбесі ашық шарбақ. Мына қ о р ғ а н д а ғ ы шөп бір қысқа еркін жетеді (Сем., Абай). 2. (Қарақ.) мал қамайтын ашық қора

2

(Монғ.) кірпіштен қалап, іші-сыртын балшықпен сылаған, төртбұрыш, төбесі ашық, там үй тәріздес өлген адамдарды жерлейтін орын. Қ о р ғ а н ғ а ағайын адамдар, үй ішінің адамдары жерленеді. Әкесіне тұрғызған қ о р ғ а н ы осы (Монғ.). қ. қауым, қорым 1.