қорым

1

1. (Қост.: Жанг., Об.; Сем.: Абай, Ұрж.) мола, бейіт. 2. (Қост.: Жанг., Об.; Рес., Орын.; Қ-орда, Арал) моланың көп жері. Ол ауылдың маңайында қ о р ы м көп (Қост., Об.). Қ о р ы м н ы ң қасынан түнде жүрсең жүрегің сескенеді (Қост., Жанг.). Мына тұрған неғылған көп қ о р ы м. Бұл тастар моңғолдардың қ о р ы м д а р ы (Сем., Абай). Моласы тас шоқының қ о р ы м ы н д а, Беласар жүргіншінің жолы мұнда. Көк тасқа басындағы айшықталған, Жетпейтін сөз жазылған жолы оңға (Б. Майл., Шығ., 1 т., 89). қ. қорын.

2

(Алм.: Еңб-қаз., Шел.; Сем., Ұрж.) ұсақ тас. Қ о р ы м таудың етегінде болады (Сем., Ұрж.)

3

(Сем.: Көкп., Ақс.) қорық, қоритын жер