- қауындық
- (Алм., Шел.) қауын-қарбыз, т.б. көкөніс егетін жер
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қауындық
Смотреть что такое "қауындық" в других словарях:
қауындықтың жолы болу — (Монғ.) оңай, еш қиындығы болмай қалу, барыс келісі оңайлау … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кіселеу — (Түрікм.: Таш., Ашх., Мары) қауынды жалпақтап тіліп, етін пышақпен торлап кесу. – Қауынды к і с е л е п тілің (Түрікм., Мары) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қауынқақ — зат. Қауынды жіңішкелеп тіліп, күннің көзіне кептіріп дайындаған азық, тағам … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қауынқұрт — зат. Қауынды қайнатып, сонан жасалған тағам … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қауыншек — зат. Қауынды жіңішкелеп тіліп, ішек сияқты етіп өріп, кептіріп жасалған тағам … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кіселеу — ет. диал. Қауынды жалпақ етіп тіліп, етін пышақпен торлап кертіп кесу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бағыт — 1 (Гур., Маңғ.) тұрақтылық. Ауа райы бірде суық, бірде жылы – бір б а ғ ы т жоқ екен мұнда (Гур., Маңғ.) 2 (Алм., Еңб қаз.) уақыт. Қауынды б а ғ ы т ы н д а суғарып тұру керек (Алм., Еңб қаз.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күләсін — (Қ орда: Сыр., Жал.) сары ала түсті, үсті тор тор қауын. Сырдария ауданынан әрі к ү л ә с і н қауынды патсайы деп айтады Қ орда., Сыр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қалшың тарту — (Шымк., Түркіс.) суды жан жағына бөлу. Қауынды суғарғанда басында тұрып, қажет жеріне қ а л ш ы ң т а р т (Шымк., Түркіс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қам — 1 (Жамб.: Шу, Св.; Шымк., Мақт.; Қ орда: Сыр., Жал., Арал, Қарм.; Түрікм., Таш.) шикі, шала, піспеген. Балам, қауын әлі қ а м, піскен жоқ, қ а м қауынды жеуге болмайды Қ орда., Сыр.). Қ а м да болса әкел (Шымк., Мақт.). Оһ, мына қауын қ а м ы р а … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
