- аюан
- (Шымк., Лен.) үйдің алдыңғы, төбесі жабық бөлегі. Кешке таман а ю а н д а отырып, шай ішейік (Шымк., Лен.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
аюан
Смотреть что такое "аюан" в других словарях:
айуан: теріс айуан — (Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта) көлеңке болу үшін үйге жалғастыра салынған, үш қабырғасы бар, төбесі жабылған сая жер. Құрылысы жағынан айуаннан (қ.) айырмасы жоқ. [Түрікменстандағы қазақтар тілінде теріс аюан аталуының өзіндік себебі бар. Орыс… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сүтін — (Ауғ.; Ир.) үйдің тіреуіші. Аюанға болса бірқанша жерден с ү т і н қойылыпты (Б. Өтеб., Қаз. диас.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сыпа — 1 (Қ орда: Шиелі, Арал, Сыр., Жал., Қарм., Қаз.; Жамб.: Шу, Св., Жам.; Шымк.: Шәу., Түлк.; Қост., Жанг.; Қар., Қарқ.) сыпайы. Өзің бір с ы п а бала екенсің, шырағым, әңгімеңді айта бер Қ орда., Шиелі). Менің мына балам с ы п а болады екен, с ы п… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
