тұрғой

(Монғ.; Шығ.Қаз., Ү-Н.) түгіл, тұрмақ. Сен т ұ р ғ о й әкесінің тілін алмаған жігіт сенің сөзіңді естімейді (Монғ.). Менің оның өзін көрмек т ұ р ғ о й атын да естіген емеспін (Шығ.Қаз., Ү-Н.). Тағы да таңдайында тамсанар дым қалмай тамағы құрғап, ауыр азап езіп бара жатқанын аңғарды. Ұйықтамақ т ұ р ғ о й тыныс алу мұң болып, бар шамасынша айқайлағысы келді (Церендор., Е. ул., 7). Байтал т ұ р ғ о й бас қайғының өзі болды (Монғ.). 1933 жылғы молдаларды жаппай заңға тартып, халықтың зәресін алған нәубеттен кейін халық молдасыз қалып, молдаға неке қидырмақ т ұ р ғ о й молда деген адамдардың зияны тиеді деп аулақ жүретінді шығарды (Б. Кәм., Мон. қаз. салт-дәс., 24). Ұлғайған ол Пыхия адам дейді “Жұмбағын Мәликенің табам” дейді. “Жүз сөз т ұ р ғ о й мың сөзге жауап беріп Сол қызды не қылсам да алам дейді” (Ақыт, 120). қ. тұрғай, тұрғын.