- қаусау
- (Өзб.) 1. сыну. Қолындағы шәйнек түсіп кетіп, қ а у с а п қалады. 2. ыдыстың бос тұруы. Шелектер сусыз қ а у с а п тұр (Өзб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
кеудіреу — (Гур., Тең.) қаудырау, қаусау, құр сүлдері қалу. Ол жылдары қай үйге барсаңыз да к е у д і р е п отырған адамдарды көретінсіз (Гур., Тең.). Бел буып, бөрік кигеннің бәрін соғыс қырқып, к е у д і р е п отырған жетім жесір жұрт жалғыз лағына шейін… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеуілдіреу — (Жамб., Мойын.) кеудіреу, қаусау. К е у і л д і р е г е н қарттарды да өзімен бірге ертіп барды (Жамб., Мойын.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі