қат

1

(Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта; Өзб.) бөлме, бөлек. Он үш қ а т жайым бар (Түрікм., Көнеүр.)

2

Қ-орда., Арал) қабат. Бір қ а т ы тас, бір қ а т ы топырақ болып отырады Қ-орда., Арал)

3

(Қост., Затоб.; Ақт., Ойыл) тапшы, кем, аз. О жақта арба қ а т қой (Қост., Затоб.). Бұл жерде ағаш қ а т болғандықтан, Оралдан сатып аламыз (Ақт., Ойыл). Қаладан қашық тұратын ауылға бәрі қ а т, бәрі зәру (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 163)