- қаршы
- (Қарақ.) киізден өрнектеп жасаған кебеже. Көшіп-қонуға қ а р ш ы жақсы болады, сынбайды (Қарақ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қаршы
Смотреть что такое "қаршы" в других словарях:
аршы — Аршыған пияздай. Аппақ, жұп жұмыр; аршыған жұмыртқадай. – А р ш ы ғ а н п и я з д а й боп оң жақта отырған кезім (Р. Отарбаев, Біздің ауыл., 139) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаршыға — қанат. э п и т. Қанаты қаршығаның қанатындай. Иншалла, балапанның бітім болмысы қ а р ш ы ғ а қ а н а т, жылан бас, қожыр аяқ, талтақ бұттың өзі болар деп отырмын (К.Сегізбаев, Беласқан, 204) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаршы — зат. Киізден жасалған, көрпе жастық салып қоюға арналған бұйым. зат. көне Қазақ халқының ертеден келе жатқан киіз үй жабдығы. Оның пішіні сандық іспеттес төрт бұрышты болады. Қаршыны шымқай ақ киізден жасайды да, бетіне, қақпағының үстіне, және… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қаршыға — зат. Тұмсығы иіліп келген, шағын денелі, алғыр құс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қаршыға — (ҚХР) уәзір деңгейлес мансап. Қ а р ш ы ғ а, сарқардалар жылдам барып, құрметпен Даниярды келді алып (ҚХР) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаршы — зат. көне. 1. Хан ордасы. Қазыбек бек атандым. Ханның тізесін басып оңқалы болып, қ а р ш ы д а отырдым (Қазыбек бек, Түп тұқияннан., 99). Осы соғыстың жорамалын жасаған Қазыбек батыр қ а р ш ы ғ а (хан ордасына) шақырылды (Соц. Қаз., 16.02.1991 … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаршық — зат. көне. Кемпір. «Алажіпті» міндетті түрде қара ала киім киген қ а р ш ы қ кесетін болған» (Ана тілі, 03.10.1991, 8) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаршыға жұмыстыру — (Жамб., Шу) айтыстыру, егестіру, айдап салу, біріне бірін шағыстыру … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көк — … 2. ауыс. Шар болаттан жасалған, асыл; сапалы д.м. Мыс.: көк найза, көк сүңгі, көк кіреуке, көк семсер, көк сауыт т.б. Сүбедей баһадүр мен Жебе ноян жас батырларға арналған орданың рәсімді сыйлығы – болат дулыға, к ө к кіреуке сауыт, наркескен… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сырғақ — зат. Қаршығаның құйрығы мен сирағы ұзын, бойы сұңғақ түрі. Құсбегілер қаршығаны өз ішінен шәулі қаршыға, қара қаршыға, ақ тұнжыр, көк тұнжыр, с ы р ғ а қ деп бірнеше түрге жіктейді (Ж.Бабалықов, Қырандар, 140) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
