- қарлы
- (Рес., Астр.) қатар. Екеуміз қ а р л ы екенбіз (Рес., Астр.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қарлы
Смотреть что такое "қарлы" в других словарях:
қарлықты — сын. сөйл. Қарлыққан, қарлығыңқы. – Табынып болсаң жүрейік, деген шаруа шалдың қ а р л ы қ т ы үні бұзды (О.Бөкеев, Мұзтау, 127) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарлықтыр — қарлық етістігінен жасалған өзгелік етіс. Жарлылар жабыларын жарыстырып, Жамбы алып жігіттері көкпар тартты. Әншілер қ а р л ы қ т ы р ы п әнмен даусын, Күйшілер күлдіретті он саусақты (Қ.Аманжолов, Шығ., 2, 40) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарлықтыру — қарлықтыр етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарлығыңқылау — сын. Сәл қарлыққан, қырылдаңқыраған. Мәліктің қ а р л ы ғ ы ң қ ы л а у келген қоңыр үні ар жағынан ентіге жеткен көп сауалдың тігісін жаймалап, сауал иесін сабырға қарай қайырып әлек (Н.Ақыш, Бейуақта., 277) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарлыған — зат. бот. Жемісінің қышқылтым дәмі бар, бұта тәріздес өсімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарлығаш — Қ орда., Арал) қалам, қарындаш. Шырағым, қ а р л ы ғ а ш ы ң д ы бере тұрмайсың ба біздің балаға Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарлық — 1 (Гур., Маңғ.) тамақтың ауруы. Салқын су ішкеннен тамағым қ а р л ы қ болып жүр (Гур., Маңғ.) 2 (Қарақ.) ұрлық … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарлық — зат. сөйл. Қарлұқ. Шаһар билеушісі қ а р л ы қ болса да, тұрғын халқы тоғызоғыздар, яғни ұйғырлар жағына шығыпты (Л.Гумилев, Қиял патшалығы, 57) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
арлы-бирле — АРЫЛЫ БИРЕЛЕ – рәв. Әле бер, әле икенче юнәлештә, төрле якка, як якка … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
арлы-бері — (Гур., Маңғ.) әрлі берлі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
