- қардар
- 1(Рес., Орын.) ұры. Елімнің жаз жайлауы Махат, Домбар Жаппасым мынау айтқан сөзімді аңғар. Қорғалап қойшы сендей күн көрер ең, Еліңнен қашып шыққан сен бір қ а р д а р (Рес., Орын.)2(Ақт.: Ырғ., Қараб.; Қ-орда: Арал, Қарм.; Гур., Маңғ.; Қарақ.) керек, қажет, зәру, мұқтаж. Жоқ, амал не, өте қ а р д а р болып тұр Қ-орда., Арал). Адам күшіне өте қ а рд а р м ы з (Ақт., Қараб.). Бізге қазір өте қ а рд а р нәрсе – шай (Ақт., Ырғ.). Саған қаламың қ а р д а р болса, ала ғой. Үйге көп қонақ келіп, бір малға қ а р д а р болып тұрмын (Гур., Маңғ.). Үй ағаш дегенге қ а р д а р м ы з (Гур., Маңғ.). Қазір біз қантқа қ а р д а р емеспіз (Қарақ.). Алпыс үйлі Арғынға, Асықпасаң барарсың. Қ а рд а р емес бізден ол (Қамбар батыр)3Қ-орда., Арал) рет, жөн. Бұл істі қ а р д а р ы келсе бүгін бітіремін Қ-орда., Арал)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.