- қарбыз
- (Монғ.) қауын
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қарбыз
Смотреть что такое "қарбыз" в других словарях:
арбыз — зат. сөйл. Қарбыз … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арбыз — (Көкш.: Щуч., Еңб.) қарбыз. Тұрғын халық оларды а р б ы з деп орысша атайды (Көкш., Еңб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарбыз қайық — (Шығ.Қаз., Күрш.) жүк таситын үлкен қайық. Қ а р б ы з қ а й ы қ п е н жүк келді (Шығ.Қаз., Күрш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
айуан қарбыз — (Түрікм.: Мары, Тедж., Байр.) мал азығы ретінде жұмсалатын қарбыз. Колхоз а й у а н қ а р б ы з үшін 5 танап жер сүрді (Түрікм., Тедж.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарық — I зат. Қауын қарбыз егетін тақта жер. – Келер көктемде мына қ а р ы қ қ а әңгелек, мынаған қарбыз егіңдер (Т.Тобағабылов, Тағдыр., 59). Қорадан, әжемнің жылда көкем әскерден келеді деп таза торлама тұқымын бөлек тігетін қ а р ы қ т а р ы н а н… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
пәлек — ир. Қауын қарбыз, асқабақ, қияр тәрізді өсімдіктердің сабағы. ир. зат. Қауын, қарбыз, асқабақ дақылдарының сабағы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көгентікен — (Талд., Панф.) басында бидайдан аз ақ үлкен бес алты дәні бар қауын қарбыз тәрізді жел тартып өсетін өсімдік. К өг е н т і к е н қауын қарбыз сияқты к ө г е н д е п дән салады. К ө г е н т і к е н жел тартып тұқымын төгеді (Талд., Панф.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бау-бақша — зат. Жеміс жидек, қауын қарбыз, гүл, жеміс ағаш егілген жер … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
дарбыз — зат. сөйл. Қарбыз … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жоя — зат. диал. 1. Қауын, қарбыз т.б. егетін жер. 2. Мақта қатарларының арасындағы кішкене жүйекшелер, жүйек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
