- алқау
- (Сем.: Аяг., Шұб.; Монғ.) мақтау. Достық емес қастық, а л қ а у емес арандату деп білген (М. Мағ., Алас., 516, 581). Әулие жаралған асыл Төкем бұл екі ұлысты бекерге а л қ а м а ғ а н шығар (С. Тәу., Ақыр Жән., 136)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.