- қарақасқа
- 1(Орал: Чап., Жымп.; Ақт., Ойыл) кейігенде айтылатын сөз, жексұрын, оңбаған, сорлы деген мағынада. Ой, қ а р а қ а с қ а екенсің ғой, мынауың не, бүлдіріп тастағаның (Ақт., Ойыл). Қарт-ау, қ а р а қ а с қ а-а у, мына ауыс неме не айтып... қой қайда, түсіндірсейші құдай үшін, қайдасың бармысың? (Ж. Нәжім., Кішк., 18). Алла-ай, құдай-ай, құдай, тым құрыса бір жұма жатсындағы, құдайдың қ а р а қ а с қ а с ы, қума, баланы қарғадай етіп? (Ж. Нәжім., Кішк., 134)21. (Жамб., Шу) шұғаның жолағы бар түрі. 2. (Талд., Панф.) асыл мата. Келген қонақтарына қ а р а қ а с қ а д а н сарпай кигізіпті (Талд., Панф.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.