қара сылақ

қара сылақ
(Алм.: Панф., Шел.) үйдің қабырғасына, төбесіне және сыртына жүргізілетін бірінші сылақ. Қ а р а с ы л а қ жүргізгенде үйдің ұңғыл-шұңғылы тегістеледі (Алм., Шел.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "қара сылақ" в других словарях:

  • сыла — 1. Қ орда., Арал; Гур., Маңғ.; Қарақ.) ақ балықтың бір түрі. С ы л а н ы ң көпшілігі көлде болады Қ орда., Арал). С ы л а н ы кейде қой балық деп те атайды (Гур., Маңғ.). 2. (Қарақ.) ірі балық түрі. С ы л а балығы да ірі балық (Қарақ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • кілмала — (Қарақ.) сылақ жүргізетін темір қалақ …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жабын — 1 1. (Орал: Жән., Жымп.) терезе перде. Кейде простыня, дастарқанды да ж аб ы н дейді (Орал, Жән.). 2. (Орал, Орда) көрпенің қабы. Қонаққа жорығанға қоса ж а б ы н бер (Орал, Орда). Қосшы бала, үй ыссы болса ж а б ы н д ы ғана жамылыңыз (Орал,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • сыпа — 1 (Қ орда: Шиелі, Арал, Сыр., Жал., Қарм., Қаз.; Жамб.: Шу, Св., Жам.; Шымк.: Шәу., Түлк.; Қост., Жанг.; Қар., Қарқ.) сыпайы. Өзің бір с ы п а бала екенсің, шырағым, әңгімеңді айта бер Қ орда., Шиелі). Менің мына балам с ы п а болады екен, с ы п… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жасаң — 1 (Гур., Есб.) жас, жастау. Ол ірә ж а с а ң д а у көрінеді (Гур., Есб.). Ж а с а ң уақытта алғыр едік (Гур., Есб.) 2 1. (Қарақ.) сулы, шөпті, құнарлы жер. Жарлының малын ж а с а ң ғ а қусаң, қуаңға қашады. Ол жерде ж а с а ң жер онша көп емес… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қақыра — 1. (Қост., Жанг.) талдан істелген жазда отыратын үй. Ей, шырағым, мына қ а қ ы р а үйде отырғандар кімдер (Қост., Жанг.). 2. Қ орда., Арал; Орал, Жән.; Қарақ.; Қост., Торғ.) қамыстан салып, сыртын сылаған үй, баспана. Қ а қ ы р а жазда қолайлы Қ… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қорған — 1 1. (Сем., Абай) шөп жию үшін пайдаланылатын төбесі ашық шарбақ. Мына қ о р ғ а н д а ғ ы шөп бір қысқа еркін жетеді (Сем., Абай). 2. (Қарақ.) мал қамайтын ашық қора 2 (Монғ.) кірпіштен қалап, іші сыртын балшықпен сылаған, төртбұрыш, төбесі ашық …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ыстық үй — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Монғ.) қабырғасын тастан, ағаштан, кірпіштен жасаған, сыртын сылаған, қыста отыратын жылы үй. Кірпіштен, ағаштан салынған ы с т ы қ ү й л е р (Шығ.Қаз., Ү Н.). Келіп қайттым аз жатып Жамин үйге Жұмыс жоқ хаттан өзге ы с т ы қ ү й …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»