майқара — зат. Шөл, шөлейтті жерлерде өсетін қара жусан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жасыл жусан — (Сем., Мақ.) қара жусаннан биіктеу болып өсетін жусан түрі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
райханды — сын. Райхан өскен, райханы көп. Балауса, бидайықты, татыранды, Дермене, изен, раң, р а й х а н д ы, Бұйырғын, жалмаңқұлақ, қара шалғын, Көк жусан, шағыр жусан, раушанды… (Қаз. әдеб., 29. 11. 1974, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
раушанды — сын. Раушан өскен, раушаны мол (жер). Балауса, бидайықты, татыранды, Дермене, изен, раң, райханды, Бұйырғын, жалманқұлақ, қара шалғын, Көк жусан, шағыр жусан, р а у ш а н д ы (Қаз. әдеб., 29. 11. 1974, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
татыранды — зат. Татыран өскен, татыраны көп. Балауса, бидайықты, т а т ы р а н д ы, Дермене, изен, раң, райханды, Бұйырғын, жаманқұлақ, қара шалғын, Көк жусан, шағыр жусан, раушанды (Қаз. әдеб., 29.11.1974, 4). Т а т ы р а н д ы далаға шығатын… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Радио Шалкар — Радио «Шалқар» Город … Википедия
дәрмене — 1. (Сем.: Абай, Шұб.) дермене, дәрі шөп. Қалқам, бір д ә р м е н е тауып әкеп қойшы (Сем., Абай). 2. (Шымк., Түркіс.) жусанның бір түрі. Д ә р м е н е н і ң басында дәні болады. Д ә р м е н е жусанға қарағанда сұйықтау өседі (Шымк., Түркіс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тарлау — (Жамб.: Шу, Мер.; Сем., Ұрж.; Монғ.) биіктеу болып өсетін шабындық шөп. Т а р л а у биік болып чығатын чалғын шөп (Жамб., Шу). Т а р л а у, ақ жусан, изен, қара және сары бұйырғын, балауса, жапырақтардың тамырын күзде мал құныға жейді (“Ж. өмір” … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шақыр — Қ орда., Арал) шағыр; құмды жерге өсетін түйе, қой ешкі жейтін жусаннан биігірек шөп. Мен шыққан құмда ш а қ ы р көп екен Қ орда., Арал). Бұл) – шағыр сөзінің бір фонетикалық нұсқасы. Торғай жағында шағыр деп жусан тәрізді, бірақ биік әрі бұталы… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қылаңқұйрық — зат. бот. Шөлді, шөлейтті жерлерде өсетін бозғылт түсті бұта. Көкпек, жусан, бұйырғынды жалпақ дала артта қалды. Ара тұра изен, құмаршық, түйеқарын, ірі бұтадан – қ ы л а ң қ ұ й р ы қ, шағыр, дүзген (Ғ.Сыланов, Замана., 294). Жал жал шағылдардың … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі