- қара домалақ
- (Гур., Маңғ.) су жайылған жерге шығатын өлең шөп. Қ а р а д о м ал а қ шай қоюға жақсы отын (Гур., Маңғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қарақат — … 2. Қарақат өсімдігінің қара түсті домалақ жемісі. Бір күні Ерден, Әшім, Ақпан төртеуміз өзен бойынан жұмыртқа іздейміз, қ а р а қ а т тереміз деп ауылға кешігіп қайттық (А.Хангелдин, Өткен күндер, 30). Қ а р а қ а т – адам организміне қажетті… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жәмше — (Түрікм.: Мары, Тедж., Таш.; Қарақ.) домалақ, қабығы жұқа, жол жол сары, іші қызыл, ерте пісетін қауын. Тернектен соң ж ә м ш е піседі (Түрікм., Таш.). Ж ә м ш е енді бір 15 күндерде пісіп қалар (Түрікм., Тедж.). Қауынымыздың көпшілігі ж ә м ш е… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаражидек — зат. бот. Биікгігі 30 см ге жететін ірі сабақты, жасыл жапырақты, қара домалақ жемісті көп жылдық өсімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құмық — зат. Құмды жерлерде өсетін, дәні тарыға ұқсас қара домалақ келген, шөптесін өсімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
аташыл — сын. «Ата ата» деп аузынан тастайтын, атасын жақсы көретін (бала). Кішкентай қара домалағы қолынан жетелеп, ойыншықтарын көрсетіп, «атаата» деп жүр. – А т а ш ы л ы н жаман неменің, деп қояды Ерекең күліп (Н. Ораз, Сиқырлы., 172) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тұмалақ — (Қарақ., Мой.) домалақ. Тойдан т ұ м а л а қ, қойдан құмалақ (Қарақ., Мой.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
салла кәді — (Қарақ.) үлкен домалақ асқабақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тұт — (Қарақ., Қоң.) кішкене, домалақ тәтті жеміс … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
теңіз — арыстаны. зоол. Ескекаяқтылар тобына жататын, ірі денелі теңіз жануары. Олардың негізгі тағамы – балық. Т е ң і з а р ы с т а н д а р ы көктем мен жазда Калифорния жағалауларында, Жапон теңізі аралдарында мыңдап жатақтар құрады (Су асты. тіршілік … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бақа — бастау. Басы бақаның басы сияқты жалпағырақ. Бүркіттің аталығы аналығынан кішілеу, б а қ а б а с т а у болады (Саятшылық, 66). Бақа қара. Қара өңді, тарбиған (кісі). Арбадағының алдындағысы домалақ бетті, көзі кішірек келген, б а қ а қ а р а кісі … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі