Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
айуан — 1. (Шымк.: Мақт., Лен.; Қарақ.) үй алдындағы көлеңке үшін істелген бөлме. Тамның іші қапырық, а й у а н ғ а шығып отыралық (Қарақ.). 2. (Өзб., Ташк.) алдыңғы кіре беріс бөлме. Төргі бөлмені жылыту үшін а й у а н н а н от жағамыз (Өзб., Ташк.). 3 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дем — (Жамб., Шу) ыстық, қапырық. Биыл жауын аз, жазыман д е м болып тұр (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қабыз — 1 (Орал: Чап., Жымп.; Гур., Маңғ.; Қ орда, Арал) тұқым, ру. Сіз бен біз бір қ а б ы зд а н тарағанбыз ғой Қ орда., Арал) 2 Қ орда., Арал) қарауы, қарамағы. Соның қ а б ы з ы н д а бірнеше ай болып келді Қ орда., Арал) 3 (Сем.: Ақс., Көкп.)… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қамбоз — (Сем., Ұрж.) қапырық жел тимейтін жер. Қ а м б о з д а у жер екен, жел тимейтін (Сем., Ұрж.). 2. (Шығ.Қаз.: Марқ., Қатон.) тымырсық, тымық, желсіз ыстық. Бүгін күн қ а м б о з болды (Шығ.Қаз., Қатон). қ. қамбаз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
өлпең — (Жамб.: Шу, Мойын.) ыстық, қапырық. Күн ө л п е ң болса, бұзау жидеге кіріп кетеді (Жамб., Мойын.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тишу — (Көкш., Қ ту; Рес., Омбы) ыстық, қапырық. Бүгін күн т и ш у болды (Көкш., Қ ту). Т и ш у д а мал сауу тым қиын (Рес., Омбы) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ылаңғада — (Монғ.) арасында. Құмырсқадай құжынаған адамдардың ы л а ң ғ а д а даусы мен тар көшелерге сығылысқан кісі аяғы арқылы бұрқыраған шаң, күзгі қапырық ыстыққа тұншығып тынысы тарылған Жәнібек, … (С. Тәу., Ақыр Жән., 260) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бүкті — сын. Бүгі бар; тымырсықты, қапырықты. Тұнықтан қанып ішеді де, б ү к т і тоғай бойының найза тұмсық көкбасы мен қылыш қанат бөгелегінен, қан сорғыш сонасынан жан сауғалап, желден қырға шығады (М.Мағауин, Аласапыран, 45) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дөйдала — зат. жерг. Айдала. Ат ырыққа көнетін емес, басын кекжитіп алып д ө й д а л а шауып барады (Қ. Жұмаділов, Атамекен, 182). Үйді қапырық, ауланы қой сасиды деп, дастарқанды д ө й д а л а ғ а жасатқан (Қ. Ысқақов, Қараорман, 206) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дүңкелі — сын. жерг. Жайлы, жағдайлы. Жырғалаң (өзен) бойы ауасы қапырықтау болғанымен, шағасы д ү ң к е л і, оты суы мол жер (Қ. Жұмаділов, Дарабоз, 2, 135) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
