- қапалаң
- (ҚХР) аяқтың бақайларының арасына тұрып қалатын кір
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қапалаң
Смотреть что такое "қапалаң" в других словарях:
Апала — (жен.) самая красивая Древние индийские имена. Словарь значений … Словарь личных имен
қапалақтат — қапалақта етістігінен жасалған өзгелік етіс … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қапалақтаттыр — қапалақтат етістігінен жасалған өзгелік етіс. Қабағынан бұлт көшірмей ақ ыстық күнде қар қ а п а л а қ т а т т ы р ы п, жалғыз ауыр сөз айтады (Жалын, 1974, №1, 61) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қапалақтату — қапалақтат етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қапалақ — зат. Жел диірменнің айналып тұратын қалақшасы. – Менің қазіргі жүрісім – жел диірмен сынды. Қашан, қай жақтан жел соғады деп қ а п а л а ғ ы м арбиып тұрғаным (О.Бөкеев, Өз отыңды., 122) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қапалақ-қапалақ — (Сем.: Көкп., Ақс.) жапалақ жапалақ. Қ а п а л а қ қ а п а л а қ қар жауар (Сем., Көкп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
апалақ-құпалақ — үст. Тез арада, асығыс үсігіс. Түлкінің күшігіндей бір пәле тағы да зырқырап қаша жөнелетіндей қорқып, сен а п а л а қ қ ұ п а л а қ атып тұрғансыңды (Ә. Нұрпейісов, Соңғы., 146) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
апалау — апала етістігінің қимыл атауы. Еркелеу, а п а л а у былай тұрсын, бір ауыз тіл де қатпады (Ж. Нәжімеденов, Ақ шағыл, 135) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Ашшур-нацир-апал II — (Ашшурназирпал, букв. «Ашшур храни наследника») царь Ассирии, правил приблизительно в 884 … Википедия
870-е до н. э. — IX век до н. э.: 879 870 годы до н. э. 890 е · 880 е 870 е до н. э. 860 е · 850 е 879 до н. э. · 878 до н. э. · 877 до н. э. · 876 до н. … Википедия
