- қамалын соғу
- (Рес., Қалм.) қамын жеу. Сені тез жетсін деп қ а м а л ы н с о ғ ы п отырмын (Рес., Қалм.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қамалын соғу
Смотреть что такое "қамалын соғу" в других словарях:
Эйдос — (гр.eidos түр, бейне, үлгі) объектінің ұйымдасу амалын белгілейтін антикалық философияның термині, сол сияқты терминнің алғашқы мағынасын түсіндіруге байланысты ортағасырлық пен қазіргі философияның категориясы. Платонда сыртқы ретінде емес,… … Философиялық терминдердің сөздігі
амалкесін іздеу — (Талд.) амалын іздеу. [Қырғызша амалкеч айлалы, қу, епті (К. Юд., КРС, 55)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әдістеп — (ҚХР) амалдап, әдіс амалын тауып. Мұндайда ойлағаның іске асушы ма еді, денемнің ауырғанына, көзімнің шыбартқанына қарамастан өзімше ә д і с т е п, бар салмағымды тамға салып, иен далаға телміріп тұрмын (Ж. Сәмит.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күлә — 1. (Жамб.: Сар., Тал.) диуананың бас киімі. Тобырдың әр жерінен диуаналардың к ү л ә с і көрінеді (Жамб., Сар.). Қыз айтқанындай, пердемен бетін жасырып, ханға амалын асырып, басына к ү л ә киіп, астына есек мініп, қоржын салып, қолына аса алып,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
и — сіңді болды. И сіңіп болды, иі қанды. Сосын и с і ң д і б о л ғ а н теріні кермеге іліп, қырғышпен қырады, шелиді, шелін алады (Жалын, 1973, №1, 83). Иі бос. Жуас, момын, ширақ емес. Ебін тауып, дені сау, ширақ сәбиді өздерінің жарыместеу, и і б… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қабырғалы — кеңес. Айтулы, күшті, беделді кеңес. Сәния қариялардың осынау қ а б ы р ғ а л ы к е ң е с і н е кедергі жасамай, киіз үйден қалай шығып кетудің амалын ойлады (Ә.Әлімжанов, Жазушы, 68) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ошақ — I … 2. ауыс. м е т о н. Үй, отау. Өз о ш а ғ ы н ы ң есігін ол ештеме ойламайақ, шіміркенусіз, тітіркенусіз келіп ашты (С.Шаймерденов, Өмір нұры, 404). Оны бүкіл ел қарғап отыр, оның зияны тимеген о ш а қ бар ма? (Ш.Өтепов, Таушелекте., 53).… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тұмшау — зат. Жан жақты (айналаны) соқыр тұманның басуы, тұмшалауы. Қамалын бұзып құрсаудың, Түнегін ашып т ұ м ш а у д ы ң, Ыңырсып күткен аңсаудың, Өн бойынан жыр саудым (М.Ахметтөре, Ақ қара, 68) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
