алғау

1

(Алм., Шел.; ҚХР) күпті болу, уайым-қайғы. Үсеннің ішіне а л ғ а у түсіп, беймазалана бастады (Алм., Шел.). Ауруда а л ғ а у жаман, Адамда жалқау жаман (Мақал). Ойға а л ғ а у түсіру (ҚХР). Бір күні бітсе демі – сүрінеді, Топ жарған тұлпарың да озған дудан. А л ғ а у с ы з айтқан сөзің көпке ұнаса, Секілді көңіл – үйдің кірін жуған (Кете Жүсіп, Өлең., 23)

2

1. (Гур., Маңғ.) ащы, кермек. А лғ а у су екен (Гур., Маңғ.). 2. алғау: алғау жасау, тұз салу. Тамақтың тұзы кемдеу екен, шамалы а л ғ а у жасап жіберетін (Гур., Маңғ.)

3

(Орал, Жымп.) жақтау. Орайы келген бір жиындарда бастықтардың емеуірімен біреуді а л ғ а п, біреулерді беталды қарғап өтетін (Ғ. Сл., Заман., 249)

4

(Монғ.) қанағат. Көпшілігі көн етіктің қоншын, көн тоқымын суға жібітіп, шайнап соны а л ғ а у етіп жүр еді, бүгін су да жоқ (М. Құрман., 124)