- қалқан
- 11. (Рес., Орын.) арбаның сатысы. 2. (Ақт.: Жұр., Тем.) шананың қанаты. Орынбор қазақтарының сөйлеу тілінде өреше сөзі қолданылады2(Алм., Балқ.) қалтқы. Тордың жағасына қ а л қ а н байлап тұрамыз (Алм., Балқ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.