қалжуыр — зат. диал. Есікті іш жағынан бекітетін ілгіш. зат. көне Қалбыр, салдырлағыш зат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қалжуыр — зат. көне. Садақ оғының бір түрі. Сайгез, бұлың, сұржебе, жезайыр, қ а л ж у ы р т.б. – бәрі де садаққа салынар жебе түрлері (Соц. Қаз., 29.03.1991, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қалжуыр байлау — (ҚХР) шер болып қатқан, жүрекке шемен болып байланған … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қалжуырдай — сын. Қалжуыр сияқты, қалжуыр тәрізді. Бәрін айт та бірін айт Қабағын қара сусар бөрік басқан, Жаурынына күшіген жүнді оқ шанышқан, қ а л ж у ы р д а й шаншылған… Бұ жиынның ішінде Қара найман Жақан бар (Ертедегі әдебиет нұсқалары, 118) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жезайыр — зат. көне. 1. Ерте кездегі мылтықтардың бір түрі. Мылтықтың «алты қырлы ақ берен», «он екі құрсау ж е з а й ы р», «қозыкеш», «құлдырмамай», «қара мылтық» деген аттары бар (Ата салты., 50). 2. Садақ оғының (жебенің) бір түрі. Сайгез, бұлың,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қалжуырлы — сын. Қалжуыр байланған, қалжуыры бар. Қақпанды қ ұ р ғ а н д а а ң м е н қ ұ с т ы ң т а б и ғ и ерекшеліктеріне қарай тұзақты, қазықты, тоқпақты, қ а л ж у ы р л ы, сүйретпелі болып құралады (Ж.Бабалықов, Қырандар, 62) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сайгез — зат. сөйл. Сайгез оқ. С а й г е з, бұлың, сұржебе, жезайыр, қалжуыр т.б. – бәрі де садаққа салынар жебе түрлері (Соц. Қаз., 29, 03. 1991, 4). Бірақ жоңғарлардың с а й г е з і мен жезайырларының ұшқырлығын естігеннен кейін қалың қолға өзі басшылық … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі