- қалас болу
- 1. (Шығ.Қаз., Зайс.) тазару, кіршіксіз болу. Перілер жылағанын қабыл көрген, Үш күн байлап екеуін қоя берген. Байланған ата-анамыз қ а л а с б о л ы п, Ал жеті күн дегенде бізге келген (Ақыт, 80). 2. Қ-орда., Арал) құтылу, айығу. Күздей безгек болып, қыс түскен соң ғана қ а л а с б о л д ы Қ-орда., Арал)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.