қақа

1

(Түрікм.: Таш., Ашх., Мары) 1. әке. Қ а қ а ң а тартқан бала ма деуші едім (Түрікм., Таш.). 2. мырза. Баймағанбеттен бақа туған, Сары ишаннан қ а қ а туған (Мақал). [Түрікменше – әке, папа (Туркм.-рус. сл., 1940); кака (қазақша, ноғайша) мырза (Л. Буд., II)]

2

(Гур., Маңғ.) дәл, қақ. Қ а қ а төрге жантайып алған ақсақалдың орнынан дәме етті ме, аузын ашып есінеп, сонан соң ырылдай қыңсылады (Ж. Нәжім., Кішк., 23). Ол қ а қ а маңдайынан тіп-тік түсіпті де екі қастың ортасынан аса беріп, кілт үзіліпті (Ж. Нәжім., Кішк.). Қ а қ а жартысы – қақ жартысы.