- алашапқын
- (Жамб.: Мер., Жам.) әуре-сарсаң. Елдің бәрін а л а ш а п қ ы н қылып, жұмыстан қалдырған бригадир өзіне тиісті жазасын алды («Ст. жолы», 1936, №34). Ст. учаскесінде бір арбамыз а л а ш а п қ ы н болып жүр («Кол-шы», 1935, №45)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.