Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қазан-табақ — (Қарақ.) ыдыс аяқ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қазан — I зат. сөйл. 1. Қазандоп. Қ а з а н ойынын қыс уақытында мұздың үстінде, ал жазда тақыр алаңдарда ойнауға болады. Ойынға қатысушылардың әрқайсысының басы қайқы қақпа таяғы және барлығына ортақ добы болуы керек (Б.Төтенаев, Қаз. ұлт. ойын., 61). Қ … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
азан — (Түрікм.: Ашх., Таш., Мары, Тедж., Красн.; Қ орда: Шиелі, Сыр., Жал., Қарм.; Қарақ.; Өзб., Ташк.) таңертеңгі уақыт. Ертең а з а н д а келерсің, әзір қолым тимейді (Түрікм., Мары). Қазір, а з а н ғ ы шай ішісімен Қалба болысының беделді беделді… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара қазан — Көптен бері ұсталып келе жатқан үлкен қазан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
азан қағу — (Маң.: Маңғ., Бейн.) қақсап дауыс шығару. Қара сиыр тағы а з а н қ а қ т ы. Шайлық сүт сауып алғанда, бұзауын емізіп қақтатпаған (Ж. Нәжім., Кішк., 154) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жанды өлтіру — (Қарақ.) малды сою. Бір ж а н д ы ө л т і р і п, қазанға салып қойыппыз (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түбелек — (Қарақ.) қазан астына қоятын дөңгелек темір. Қазанды т ү б е л е к к е аспаса, аударылып кетуі мүмкін (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
нан жаппай — (Қарақ.) қамырды қазан ішіне толтыра жабыстырып, жерге қазылған ошақтың бетіне қазанды төңкеріп пісірілетін нан … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пәтірек — (Қарақ.) пияз бен жүгері ұнын қоса отырып қазанға пісірілген нан … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
