қазақы қауын

қазақы қауын
(Қ-орда: Сыр., Тер., Жал.; Шымк., Түркіс.) түсі сары, кейде көкшіл келетін қауын түрі. Қ а з а қ ы қ а у ы н д ы қыста сақтауға да болады Қ-орда., Сыр.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "қазақы қауын" в других словарях:

  • көк — … 2. ауыс. Шар болаттан жасалған, асыл; сапалы д.м. Мыс.: көк найза, көк сүңгі, көк кіреуке, көк семсер, көк сауыт т.б. Сүбедей баһадүр мен Жебе ноян жас батырларға арналған орданың рәсімді сыйлығы – болат дулыға, к ө к кіреуке сауыт, наркескен… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • баулық — 1 Қ орда., Арал) шелектің тұтқасы. Қали, ана ведроның б а у л ы ғ ы н бергі жағына түсіріп қойшы! Қ орда., Арал) 2 (Гур., Тең.) ау тоқитын жіп (қазаның (қ.) қамысын тоқитын жіп); қазаның баулығы. Бұрын қазақ ауын б а у л ы қ п е н тоқитын еді… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • балқұрт — зат. этногр. Қауын шырынына сүзбе араластырып жасаған тағам. Қауын шырынынан қауынқұрт, шырынға сүзбе араластырып б а л қ ұ р т та жасайды (Егем. Қазақст., 09.10.1992, 3) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • қылыш — зат. Жүзін жұқарта жонып, ортасын дөңестеу етіп келтіріп, өрмек арқауын тығыздай түсуге қолданылатын, ұзындығы 12 15 см, жетесі қалыңдау, жалпақша ағаш құрал. зат. Шауып түсуге ыңғайлап, болаттан істелген өткір жүзді, ұзындау келген, тұтқалы имек …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • бас — амандық садақасы. Жеке басы үшін берілетін садақа, пітір. Кешкілікті ауызашар, таңертеңгілікті сәресі дейді. Ораза уақытында мұсылмандар семьясының әрбір басына б а с а м а н д ы қ (пітір) с а д а қ а с ы н төлейді (Ана тілі, 26.04.1990, 6). Бас… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • пәрік — зат. жерг. 1. Өсімдіктің бұтағы. Біздің енді көретініміз гүлзарларда сәл қыңыр өскен жапырақтар мен п ә р і к т е р і қырқылып тезге түскен раушандар мен райхандар (Соц. Қаз., 02. 04. 1991, 4). 2. Жапырақтың, жемістің жіңішке сабағы. Жеміс… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»