қаза басу

қаза басу
Қ-орда., Арал; Ақт.: Қоб., Ырғ.) қаза (қ.) құру. Бүгін қ а з а б а с ы п келдім Қ-орда., Арал). Қобданың суына да қ а з а б ас а т ы н ертеде (Ақт., Қоб.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "қаза басу" в других словарях:

  • қыз ойнақ — Қазақтың ұлттық ойын сауығы. Думанды бойжеткен қыздар ата анасы мен ауыл ақсақалдарынан рұқсат алып өткізеді. «Қыз ойнақта» ұлттық ойындардың көптеген түрлерімен бірге «Кемпір мен шал», «Бүркіт пен қоян», «Қасқыр мен түлкі» тәрізді халықтың… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • күзем алу думаны — Қазақтың ұлттық ойын сауығы. Мереке күзем алу маусымында өткізіледі. Күзем алу, киіз басу, сырмақ сыру сияқты кезеңдік істермен ұласады. Мал иесі асаршыларға қонақ асы беріп, сауық кешін ұйымдастырады. Күзем алу думанында алтыбақаң, ақсүйек,… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • бет — алдыңыздан жарылқасын! Құдай оңғарсын, сәтін берсін! Жолы да, атағы да үлкен Ғафаңа (Ғафу): Б е т а л д ы ң ы з д а н ж а р ы л қ а с ы н! дедім (Қаз. әдеб., 15.06.1973, 2). Бетке күйе жағу. этногр. Күнәлі адамға тағайындалған жазаның бір түрі. Б …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • кигіз — (Қар., Шет; Сем.: Абай, Көкп., Ақс., Аяг., Мақ.; Павл.: Ерт., Баян.; Шығ.Қаз., Ү Н.; Көкш.: Қ ту, Щуч., Еңб.; Ақм., Атб.; Қост.: Жітіқ., Семиоз., Фед.; Монғ.) киіз. Бибігүлді көрші үй к и г і з басуға шақырып кетті (Қост., Семиоз.). Неше қатар үй …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • байпақ — басу. Жүннен байпақ басып шығару ісі, байпақ жасау. Б а й п а қ б а с у да қазақ әйелдерінің қолөнеріндегі елеулі табысы (Қ. Толыбаев, Бабадан., 229) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • қаламдық — зат. этногр. Шаңырақ тоғынына уық сұғынатын төрт қырлы көз. Тоғынға уық сұғатын төрт қырлы көз – қ а л а м д ы қ т а р теседі (Шаңырақ, 47). Киіз үй шаңырақ қ а л а м д ы ғ ы н ы ң (уық сұғынатын тесігі) көп ретте 360 болуы халқымыздың… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • маңғыста — ет. жерг. 1. Маң маң басу, аяңдау, маңу. Ащы іздеген аруаналар алыс жалдарды төскейлеп әлдеқайда м а ң ғ ы с т а п барады (Ә.Кекілбаев, Дала баллада., 68). Маң маң басып м а ң ғ ы с т а п жайылып жүрген аққу аруаналар (Ә.Кекілбаев, Үркер, 275).… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»