Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
беденді — (Ақт., Ойыл; Гур., Маңғ.) әдемі, ажарлы, келбетті. Әлгі сен ұнатып жүрген ат өте б е д е н д і екен (Ақт., Ойыл). Шабаным жүйрік атанып, Шалғайым берікке теңеліп, Әлбет болып өсіп ек, Б е д е н д і артық жасалып (Аралбай ақын, Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бірдүзме — 1. (Ақт., Қараб.) ажарлы шыт мата. Б і р д ү з м е бір жуғаннан кейін оңып кетеді (Ақт., Қараб.). 2. (Рес., Сарат.; Орал, Чап.) матаның бір түрі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жәмһарлы таза нәрсе — (Қост., Жанг.) ажарлы таза нәрсе … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жәндетті — (ҚХР) ажарлы, шырайлы, өңді, көрікті, әрлі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қыстығу — (Сем., Абай) қысылу. Асан қ ы с т ы ғ ы п отыр (Сем., Абай). Қымыз құ йып отырған аптапта ажарлы жүзі қып қызыл боп қ ы с т ы ғ ы п, кесек денесін дірілдетіп, үнсіз күліп отыр (М. Әу., Абай жолы, II, 454) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
нәті — 1 (Қост., Аман.) анық, жете. Бақташы колхоздың қанша малының барлығын н әт і біледі (Қост., Аман.) 2 (Гур., Маңғ.; Қ орда, Арал) негізі, асылы, тегі. Бағасы қымбат болғанымен н ә т і балық ғой Қ орда., Арал). Оның тек н ә т і ғана адам ғой,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пейнелі кісі — (Гур., Маңғ.) ажарлы кісі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сұқсұр — (Гур., Маңғ.) жаман, тұрпайы. Сөздің с ұ қ с ұ р ы (Гур., Маңғ.). [Өзбек тілінде сухсур келбетті, ажарлы (Узб. рус. сл., 1959)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сұрапатты — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.) реңді, көрікті, ажарлы. Ол с ұ р а п а т т ы кісі болу керек (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сыяқатты — 1 (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Ашх., Небид., Гяу., Тедж.) сияқты, тәрізді. Өздерің с ы я қ а т т ы жігіт (Гур., Маңғ.). Біз с и я қ а тт ы адамдарға не жорық (Түрікм., Гяу.) 2 (Гур., Маңғ.) ажарлы, көрікті 3 (Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта) байсалды,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
