- қағылжың
- Қ-орда., Жал.) түйелерге қосылмай шеттеп, бөлектеніп, жеке жайылатын түйе
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қағылжың
Смотреть что такое "қағылжың" в других словарях:
қағылжың — түйе. Қысы жазы бойына ет алмай, қоңданбай және тойынбай жүретін түйе (Қазақша мал атаулары, 66) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қырма сақал қырқылжың — (ҚХР) орта жасқа келген (еркек) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шырқылжыңдаған — (Сем.: Абай, Шұб.) қырқысқан, тартысып таласқан, егескен, жанжалдасқан. Ол бір кез екі елдің ш ы рқ ы л ж ы ң д а ғ а н кезі еді (Сем., Шұб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қырқылжыңдық — зат. Не болса соны айтушылық, мылжыңдық. Тек бар пәле осы шалдың өз қ ы р қ ы л ж ы ң д ы ғ ы н д а деп ұғынады (Ұ.Доспанбетов, Ел есінде, 232) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
аңылжу — аңылжы етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
аңылжыт — аңылжы етістігінен жасалған өзгелік етіс. Оның әр қыбырын аңдып тықыршыған күндері мынау айналасын түгел а ң ы л ж ы т қ а н сар тап сағынышты да байқатпас еді (Ә. Кекілбаев, Бір уыс., 130) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ит — жеген терідей. Жұлма жұлма болған, түте түтесі шыққан. – Бір әңгімені нәшіне келтіріп айтайын десең, и т ж е г е н т е р і д е й жан жағынан жұлмалап, берекесін бек кетіресіңдер, – деді қарт (К. Сегізбаев, Беласқан, 200). Ит жүн. Иттің жүні… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қандыауыз — I зат. Атқанына дәл тиетін мылтық. Қырқылжың жігіт шағынан бері сенімді серігі болып келе жатқан қ а н д ы а у ы з ы ойда жоқта қолды болды (К.Сегізбаев, Жап жасыл., 3). II зат. Қақпанның аңның аяғын қысып қалатын ауызы. Шалдың бұл қақпанының қ а … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
оқапты — сын. Оқабы бар; ойлықырлы, кедір бұдырлы. Жыртқыштар қашанда биіктікті не қылған! Олар қопалы, қамысты, о қ а п т ы, ыңғылжыңғыл жерлерге әуес (Коммунизм туы, 20.06.1970, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
