- қабырға ағаш
- (Ақт., Жұр.) мәтке үстіне салатын жіңішке ағаш
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қабырға ағаш
Смотреть что такое "қабырға ағаш" в других словарях:
қабырға — жол. Таудың бетінен көлденеңдей жасалған жол, қаптал жол. Арғы беттегі қ а б ы р ғ а ж о л м е н 2 3 атты кісі төмен түсіп келеді екен (Қ.Жұмаділов, Соңғы көш, 1, 23). Қабырға қазы. этногр. Қабырғаның майынан жасалған қазы. Ішінен екі қыртыс қазы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қабырғалы — кеңес. Айтулы, күшті, беделді кеңес. Сәния қариялардың осынау қ а б ы р ғ а л ы к е ң е с і н е кедергі жасамай, киіз үйден қалай шығып кетудің амалын ойлады (Ә.Әлімжанов, Жазушы, 68) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ғабыр-ғұбыр — (Қарақ.) абыр гүбір, абыр сабыр. ғ а б ы р ғ ұ б ы р не қылып жатырсыңдар? Түнімен ғ а б ы р ғ ұ б ы р сөйлесіп ұйықтатпады ғой бұлар. Бұлардың ғ а б ы р ғ ұ б ы р ы н а адам түсінбейді (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
АБЫРÆН ССАРЫН — Исты фыд хъуыддагæй аирвæзæн самал кæнын. Стæй зон, куы бахауай, уæд дын уыдонæй ничи баххуыс кæндзæн. Абырæн дæхæдæг хъуамæ ссарай. Уыдон дæ зонгæ дæр нал бакæндзысты. (СИ. 1990. 189.) … Фразеологический словарь иронского диалекта
қабырға ағайын — 1. (Түрікм.: Красн., Мары.) аталары алыстан қосылатын туыс. Қ аб ы р ғ а а ғ а й ы н д а р д ы ң көбі Маңғыстауда (Түрікм., Ашх.). 2. (Алм.: Еңб қаз., Шел.; Жамб.: Жуа., Жам.) жеті атадан бергі туыстар. Қ аб ы р ғ а а ғ а й ы н н ы ң қабырғасы… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қабырғалық — (Ақт., Байғ.) қабырға. Мына колхоз базары үйінің есік жақ қ а б ы р ғ а л ы ғ ы н ойқан тойқан шығарып құлатыпты (Ақт., Байғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қабырғалық жар — (Ақт., Байғ.) қабырға. Төр жақ қ а б ы р ғ а л ы қ ж а р ы н қисайған жағына қарай тіпті белуардан құммен тіретіп қойыпты (Ақт., Байғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
абырæг — з.б.п., рджытæ … Орфографический словарь осетинского языка
абырæн — з.б.п., нтæ … Орфографический словарь осетинского языка
қабырға — (Монғ.) бөріктің түрмесі, қатырмасы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
