- аласат
- 1(Ақт., Ырғ.) аласапыран; бүлік. Қарағым, бірін-біріне а л а с а т салып, неге бүлдіріп отырсың? (Ақт., Ырғ.). Тым орайсыз тыныштық боп кетіп еді, артында а л а с а т дау тұр екен ғой (Ә. Нұрп., Курл., 429). Шіркін, мынаны баяғы а л а с а т та боздақтарынан айырылған жыртық өкпе аналар естір ме еді! (Ә. Кекіл., Үркер, 305)2Қ-орда., Арал) ойда жоқ жерде пайда болған жұмыс
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.