- қабият
- (Монғ.) ардагер, еңбек сіңірген. [Монғолша гавъяат ардагер, еңбек сіңірген; қабият жүжікчін еңбек сіңірген әртіс; қабият барылғычын еңбек сіңірген құрылысшы, т. б. (Б. Баз., Монғ. қаз. тілі, 184)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
