күре

1. (Қ-орда: Сыр., Жал., Арал; Ақт., Ойыл; Гур., Маңғ.; Қарақ.; Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары; Өзб., Там.) есектің жас төлі, қодық. Есекке жүк артқанда к ү р е с і н бос жіберуге болмайды, оны да қоса тіркеп қою керек Қ-орда., Арал). Анау үйдің к ү р е с і тым нашар екен, өлгелі тұр (Гур., Маңғ.). К ү р е с і ілеспеген соң, енесі де ілгері баспай қойды (Түрікм., Красн.). Есек к ү р е с і н іздеп ақыра берді (Өзб., Там.). 2. (Ауғ.; Ир.) есектің бір жастағысы. Бұл сөз парсы тілінде де осы мағынада қолданылады. [Түрікменше күрре (Туркм.-рус. сл.); қарақ. гүрре (Рус.-карак. сл.); ар. күррә құлын (Л. Буд., II, 125)]