- күн тыншу
- (Сем.: Ақс., Көкп.) бұлыңғыр, бұлдыр. Сол уақытта, бірнеше күн бойы к ү н т ы н ш у болды (Сем., Ақс.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
тыншу болу — (Сем.: Көкп., Ақс.) күн райының жақсы болуы, жылы болуы. Көкпектіде боран соғып тұрғанда, Ақсуатта т ы н ш у б о л а д ы (Сем., Көкп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыну — (Өзб., Ташк.) алдану. Зеріксек, немеремізге а у ы н а м ы з (Өзб., Ташк.). [Көне түркі тілінде абын «тыншу», «жайлану» (ДТС, 2); өзбек тілінде овунмоқ: 1) алдану, 2) тыншу (Узб. рус. сл., 295)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қамбаз — (ҚХР) тыншу, тұмша. Аспан аптап шыжып күн, жер қуырған қ а м б а з түн, жел аңызақ тамызда (І. Жан., Шығ.). қ. қамбоз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сармаса — (Қост.: Жітіқ., Жанг., Аман.) масаның түрі. Шалғынды жердің с а р м а с а с ы а қ маза бермейді (Қост., Жанг.). Желсіз, тыншу... азынаған с а р м а с а, әлдеқайда көк жиегінде бәсеңдеу болып күле жалтылдап тұр (Б. Майл., Шығ., ІВ, 77) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
соқталан — … 2. Толу, толысу, ірілену. Ардақтың бойжетіп, с о қ т а л а н ғ а н ы н а н еркек шора шақтары әлдеқайда тыншу еді жандарына (О.Бөкеев, Үркер, 118) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі