- күн тимес
- (Гур., Маңғ.) қойдың құйыршығы. Қызыл қойдың өзге қойдан айырмасы оның к ү н т и м е с і бар (Гур., Маңғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
күн тимес
Смотреть что такое "күн тимес" в других словарях:
Момышулы, Бауыржан — Бауыржан Момышулы Бауыржан Момыш улы Прозвище (в детстве) Шан Тимес (в переводе с казахского «недоступный пыли»)[1] Дата рождения … Википедия
Момыш-улы, Бауыржан — Бауыржан Момыш улы Бауыржан Момыш улы Прозвище (в детстве) Шан Тимес (в переводе с казахского «недоступный пыли»)[1] Дата рождения … Википедия
тілтұмар — зат. Жас балаға тіл тимесін деген ырыммен дұға жазылған тұмар … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
забын — 1. (Қост., Жанг.) жаман, нашар. Анау қара сиыр з а б ы н сиыр екен (Қост., Жанг.). 2. (Жамб., Шу) кесір, бәле, қырсық, зиян. Бір күні үш дүздің баласындағы басты адамдар жиылып отырып, осы сөздің з а б ын ы кейінгі ұрпақтарға тимесін депті (Жамб … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қағат — (Алм., Қарат.) ұзынша етіп жиналған таза бидай. Қ а ғ а т т а у л ы тұрған бидайға су тимесін (Алм., Қарат.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаста — 1 (Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары; Гур., Маңғ.) ауру. Қ а с т а адам ғой, көңілі жарым, сонан да өкпешіл келеді (Түрікм., Ашх.). Денеңде қ а с т а болса ел білсін, білмесін өз жаның ауырмай ма? (Ғ. Сл., Заман, 105). Сойып қарағанда... басқа… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мүйет — (Монғ.) аттың арқасына ер тимес үшін, ер қапталы астынан қоятын киіз. М ү й е т қоймасаң, арқасы жауыр боп кетеді (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
үймек — 1 (Алм., Кег.) үйінді шөп. Колхоз көп ү й м е к дайындады (Алм., Кег.). 2. (Шымк., Сайр.) қызылшаның үйіндісі. Қызылшаның түптері жауынға тимес үшін, бір жерге бөлек бөлек жайып үстіне өзінің жапырақтарын жабу. Үймек сөз басқа егістерге… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ырмастау — (Түрікм.: Таш., Көнеүр.) мазақтау. Тимесін десең ы р м а с т а м а (Түрікм., Көнеүр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бастырма — I зат. Есікті, кебеже мен сандықтың қақпағын құлыптау үшін арнайы жасалған баспа темір (Қаз. этнография., 1, 427). Кебеже, әбдіре аузына құлыптау үшін салынған б а с т ы р м а әшекейленіп, күмістеліп жасалады (Бұл да). II зат. 1. Жиналған шөпке… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
