- күме
- 11. (Түрікм.: Ашх., Красн., Таш., Мары) жер үй. Ұрылар жар ернеуіндегі к ү м е г е кірді де, жоқ болды (Түрікм., Таш.). [Түрікменше күме жер үй, қора (Туркм.-рус. сл.)]. қ. зілмәңке. 2. (Ауғ.; Ир.) шағын күрке2Қ-орда., Жал.) түйенің немесе қойдың іріктелген жабағы жүнін шүберекпен астарлап, тыстап, сырып тігілетін жылы сырт киім
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.