- күдіс
- (Ақт., Ойыл) дөңес, шығыңқы. Әлгі белдіктің сырт жағы к ү д і с екен (Ақт., Ойыл). К ү д і с көк желе түсті, ат екпінімен сөз де үдей түсті. Сен де қайтпа (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 120)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
