күдір

(Сем.: Ұрж., Мақ.; Шығ.Қаз., Зайс.; Монғ.) ойлы-қырлы, кедір-бұдырлы жер. Біз к ү д і р жермен жүріп, шаршап қалдық (Сем., Ұрж.). Колхоз бастығының аты к ү д і р л і жермен жүргенде де кісіні шаршатпайды (Шығ.Қаз., Зайс.). Жер к ү д і р і тауға таяған сайын көбейіп, беталды жүруге болмайтын болды (Церендор. Е. ул., 68). Жол жаттық па? Онша к ү д і р емес – дедім (Д. Нав., Тау құп., 134)