күбір

1

(Орал: Чап., Жымп.) мал астында тапталған шөп-шар, қалдық. Бір үлкен кісі қорадан к ү б і р шығарып жүр екен (Орал, Чап.). Аулалардағы к ү б і р л е р д і үйіп, олардың керексізін әдейі орындарға төгу керек («Екп. жол», 22.04.1958)

2

(Орал: Казт., Орда; Ақт., Ойыл; Гур., Маңғ.) көңнің майдаланған ұсағы, қорда. К ү б і р әкеп, түтін салып барып жатпасақ, маса ұйықтатпас (Орал, Казт.). Қиды екі күрек бойы қазған соң, к ү б і р і шыға келеді (Ақт., Ойыл). Жөндеп жақса к ү б і р де отындыққа жарайды (Орал, Орда). Қазіргі уақыттағы жасалатын жұмыс – қар тоқтату, к ү б і р төгу, егістің құрал-саймандарын оңдау болса, бұл жұмысқа олар қолма-қол кірісіп отыр («Соц. мал шар.», 21.01.1940). Өзі ауланың күн жағында к ү б і р жайып жатыр (Ж. Нәжім., Ақ шағ., 17). Аулалардағы к ү б і р л е р д і үйіп, олардың керексізін әдейі орындарға төгу керек («Екп. жол», 22.04.1958)